Mijn zomerjas is niet echt waterdicht maar een capuchon helpt wel een tijdje. Vanaf de gracht loop ik naar het station. De regen heeft maar beperkt mensen tegen gehouden om de straat op te gaan. Types eten chips en drinken fris op de stoep voor het overdekte winkelcentrum. Bussen glimmen van het water dat de afgelopen uren over ze is uitgestort.
De klinkers weerkaatsen en vanaf gebouwen stroomt water naar de goten. Blijkbaar is niet alle afvoer van de daken anders geregeld.
Vijf meter voor de deur van TivoliVredenburg liggen twee sleutels op de straat. Ik raap ze op en twijfel. Gezien de aantallen passanten hier op een dag kan de eigenaar overal zijn. Het politiebureau? Die hebben andere dingen te doen. Ik loop de concertzaal in en de entree is uitgestorven. Bij de bar geef ik de sleutels af, meer voor mijn eigen gemoedsrust dan met hoop dat ze nog terugkomen bij de eigenaar.
In de veronderstelling dat er vandaag drie stukadoors waren binnen gekomen bracht ik vanochtend 3 koffie naar ze toe. Het bleken er twee te zijn. Je verliest scherpte, zo in de derde week van de verbouwing. Misschien dat ik er drie had verwacht omdat er nog een gigantisch eind te stucen was.
Iets later liep ik door de straat. Van de ander kant komt een man in iets wits aan. Zie je wel, daar komt de derde, en onwaarschijnlijk dat nog iemand in de buurt vandaag een stukadoor heeft. Als ik dichter bij kom stapt de man op witte tennisschoenen zijn Duitse auto in, in sportkleding onderweg naar de tennisbaan.
Vorige week reed ik een parkeergarage in en dacht: dit is een goed nummer, dat moet ik onthouden.
De garage is nogal onderbezet en daarom zijn er liefhebbers van oldtimers die er permanent hun Amerikaanse slee stallen. Droog en redelijk veilig in een hoekje, en als je uit wil rijden betaal je maximaal de prijs van een verloren kaartje, zo veronderstel ik.
Geen idee hoe ik aan het album Future Sounds of Jazz kom en dit nummer blijkt ook al 10 jaar oud, dus als toekomstmuziek kan het niet worden verkocht. Vandaag klonk het weer in de auto.
Hoeveel procent van de Nederlanders zou al een account hebben bij ChatGPT? Een procent of 20? De adoptie van onze nieuwe ‘denkende’ hulpmiddelen gaat razendsnel.
Naast de RAF, het Navo-dubbelbesluit en de Oliecrisis viel mijn oog op een advertentie uit der Spiegel. De denkende keukenmachine, al in de jaren ‘60 dus.
Gisteravond rij ik naar huis, het kleine stukje en het is alweer vroeg donker aan het worden eind augustus. Er gebeurt niks in het bijzonder en Spinvis zingt over een reiger met een bijbel en mes.
In mijn lijstje met onderwerpen dat ik op Trello bewaar staat al enige tijd ‘de rode pissebed’ en daarvan heb ik echt geen idee meer wat ik bedoeld heb op te schrijven.
Evenzo is er het beeld van een man in een oud hardloopshirt van een groot sportevenement, zwoegend in de hitte om de pas er in te houden, met een aanblik dat hij liever op een borrel staat dan op zijn hardloopschoenen. Ik zou hem influisteren dat ik hem pas was tegengekomen, op die grote bijeenkomst waar bier en bitterballen regeerden, en hoe hij dat nu weer weg aan het werken is, het gewicht van net iets te veel geconsumeerd, te hard gepraat, te lang blijven hangen.
Maar waar moet ik zijn aanblik monteren? Het is nu alweer eind augustus, de avonden worden donker, de hardlopers doen reflectievestjes aan en het past niet hier, op deze weg met een reiger en een bijbel en een mes.
Want dat is het hervonden bloggen: beter in staat zijn te observeren.
Wat je ook maakt, lijmklemmen komen altijd van pas.
4. Decoupeerzaag
De decoupeerzaag was vermoedelijk mijn eerste elektrisch gereedschap. Ik veronderstelde nog dat ik twee linkerhanden had, dus wilde geen geld uitgeven aan gereedschap. Tot ik hoorde dat J. een decoupeerzaag had gekocht bij de HEMA voor 25 euro en dat het apparaat hem wel beviel. Zaagjes van een A-merk er op en je merkt niet meer dat het zo goedkoop is. Dus ik kocht er ook een.
Tien jaar lang was het mijn voornaamste zaag en ik weet precies welke afwijking er in zit zodat ik behoorlijk nauwkeurig kan werken. Ik heb er zaken mee gezaagd die zeker niet conform de handleiding zijn, zoals figuurzagen op centimeterniveau of balken van 6 bij 4 doorzagen.
3. Japanse zaag
Ik had een Europese zaag – een kapzaag om precies te zijn. Hard werken voor beperkte resultaten zorgden dat ik dus meestal terugviel op elektrisch zagen. Tot ik een Japanse zaag-set kreeg.
Als een mes door de boter. En hoe meer je de zaag ‘het werk laat doen’, hoe makkelijker het gaat. Handmatig zagen is leuk, en ook nog eens erg precies.
2. Freesmachine
Een beetje een zonderling stuk gereedschap in deze serie. Want in tegenstelling tot de meeste andere voorbeelden is de frees geen manusje van alles of eenvoudig inzetbaar gereedschap. De frees is voor het precieze werk, om hout tot op de millimeter af te kunnen werken. Ik gebruik misschien de helft van de mogelijkheden maar blijf verbaast over de uitkomsten uit deze machine.
1. Accuschroefboormachine
Eigenlijk is dit valsspelen, want dit zijn twee gereedschappen voor de prijs van één: een boormachine en een schroevendraaier. Het is gereedschap dat bij vrijwel iedere klus van pas komt, want de wereld bestaat uit schroeven. Tien keer sneller dan alles met de hand doen en zeer bevredigend, en ook geen herriemaker, in tegenstelling tot de meest andere apparaten. Hout, licht beton en metaal, alles kan.
Interessant nieuw album van Mercury Rev: Born Horses – doet aan Destroyer denken.
>
Las gisteravond mijn laatste vondst uit de buurtbieb uit, The Spy Who Came in from the Cold van John Le Carre. Verwarrend en grimmig spionageverhaal maar als ik het goed begrijp is dat precies de bedoeling.
>
Tramstertram – een simpel spelletje om grachtengordels te maken (via).
