Zelf een stabureau maken van resthout

Ondertussen duurt de coronacrisis ruim 10 maanden en sindsdien heb ik zeker 80% van de tijd thuis gewerkt. In de zomer was er iets meer mogelijk, maar met de herfst kwam de thuissituatie weer terug. En dus weer terug in een situatie met weinig beweging en afwisseling.

In de kerstvakantie kwam ik Harmoni Desk tegen. Een stabureau, zou dat een goed voornemen zijn om iets meer beweging te krijgen gedurende de werkdag? Maar met 195 euro behoorlijk aan de prijs. Martijn wees me nog op alternatieven zoals de Upsta die een fractie goedkoper is.

Maar: kon ik niet zelf iets maken wat er op leek? Via a beautiful mess had ik snel een voorbeeld gevonden gemaakt uit multiplex.

Het werd toch iets anders. Al een aantal jaar terug had ik verschillende houten standaards gemaakt waar boeken op kunnen rusten. Zo kan je boeken in je kast ook een beetje tentoonstellen.

Op een van die standaards kan mijn laptop staan en vervolgens zet ik die standaard op de magnetron om een prettig hoogte te hebben om naar te kijken (vergelijkbaar met het eerder genoemde voorbeeld van a beautiful mess). Daarnaast moest er een plank zijn voor een extern toetsenbord en muis. Twee restjes multiplex aan elkaar gezet (80×25 cm) en vervolgen hoekjes afgerond om te voorkomen dat je je polsen er aan openhaalt.

Daarna heb ik zo’n twee weken gewerkt met een stapel (kook)boeken of atlassen onder de toetsenbordplank. Dat geeft namelijk de mogelijkheid goed te oefenen met een prettige hoogte voor het toetsenbord. Die hoogte is voor ieder mens anders, en aanvankelijk had ik de hoogte te laag ingeschat. Pas vandaag heb ik echt pootjes onder het toetsenbord gemaakt.

Een tijdelijke oplossing. Niets zo permanent als een tijdelijke oplossing.

Verder is het ding niet echt de moeite waard: gemaakt uit verschillende restjes hout (er zit multiplex, vuren en mdf in), maar het gebruik van een bureau om aan te staan als afwisseling op zitten bevalt goed. Kosten: nul euro (geheel gemaakt met bestaande restjes, houtlijm en een paar schroeven).

Luisterjaaroverzicht (2020)

Raar jaar, zeggen we dan tegen elkaar, als het gaat over 2020. Het is bijna net zo’n cliché geworden als praten over het weer. Anderzijds: clichés zijn de saai geworden waarheid, dus daar doen we het maar mee.

Vanaf maart zat ik voltijds thuis te werken. Alleen in de zomermaanden ging ik af en toe weer naar kantoor. Thuis is er veel videobellen, maar ook de mogelijkheid om muziek te luisteren. En dat gebeurde: 50% meer geluisterd, aldus last.fm.

Meest geluisterd is Patrick Watson’s. Met zijn album Wave was hij op tour. Zodoende was ik op een dinsdagavond in TivoliVredenburg, twee dagen voordat alles op slot ging in maart 2020. De situatie was al zenuwachtig: iedereen waste grondig zijn handen bij de toiletten. Toch kon de Grote Zaal nog uitverkocht kijken in welke goede vorm Watson als podiumbeest tekeer ging. De weken erna hing ik als iedereen aan het nieuws gekluisterd, wachtend op de nieuwste cijfers. Wave bleek het album dat een periode tekende.

Vervolgens is er een serie albums uit 2020 die veelvuldig aanstond tijdens de thuiswerksessies. Folklore van Taylor Swift (wie had dat ooit verwacht), Serpentine Prison van Matt Berninger (The National-light), Have We Met van Destroyer en As Long As You Are van Future Islands. Strikt genomen komt Kiwanuka van Michael Kiwanuka uit 2019 (november, om precies te zijn), maar het hoort thuis op dit lijstje.

Van vorige jaren bleek Talk Talk hoog te scoren. Dankzij de Ondergewaardeerde Liedjes podcast luisterde ik ook veel naar Let’s Dance van David Bowie (1983).

Podcasts

Hoewel ik weinig reiskilometers maakte, waren er toch genoeg podcasts die de moeite waarde waren. Andere jaren heb ik al wat titels genoemd (1, 2), dus hier de nieuwe titels.

In de categorie wielerpodcast is het enthousiasme van Tweewielers (Martijn Hendriks en Herman van der Zandt over gewoon rondjes fietsen aanstekelijk). Een mooie match tussen twee interesses: muziek en wielrennen vind ik in de Grote Plaat. Muzieknieuws vanuit een andere (meer zakelijke en marketing) invalshoek: de Machine. Wind of Change was een mooi verhaal – een detective in de muziekwereld – al had het ook wel iets korter gekund.

Langlopend, en ik ben nog niet aangekomen in het nu: The History of Byzantium. Ook voor geschiedenisliefhebbers, maar dan heel anders: de podcast Oud-Utrecht. En op een bepaald manier ook geschiedenis: Jason Snell maakt een serie over de meest opvallende Macs die Apple ooit op de markt zette in 20 Macs for 2020.

Playlists

Als 2020 het jaar was waarin Spotify overuren maakte, dan mogen playlists niet ontbreken als manier om nieuwe muziek te ontdekken, of gewoon eens iets anders te horen.