Swipe right

Omdat ik niet meer weet welke restaurants hip zijn, heb ik dit maar gekozen. Tien jaar geleden was het hip, of misschien nog langer terug. Ondertussen is het ongetwijfeld ingehaald. Maar nog steeds staan hier de tafeltjes in de betonnen sfeer van wat ooit een garage was. Grote deuren open. Zomer vliegt naar binnen, al is het wel wat fris, maar daar heeft het publiek dat massaal op het terras zit geen boodschap aan. Gemarkeerd door bloeiende vlinderstruiken loopt de bediening zich uit de sloffen voor een volle zaak.

We komen verspreid aan en bestellen wat losse gerechten om alvast wat te hebben. Alcoholvrije drank want doordeweeks, of toch gewoon omdat het 2023 is.

Het publiek is wisselend. Twintigers, dertigers, veertigers, vijftigers, alles zit er. Twee zakenlieden met bijbehorende horloges. Groepjes oudere studenten, of toch net-werkenden.

Het is al wat later als een tafel verderop een man aanschuift met een blauw motorjack. Lange haren. Goed gekleed voor een motard. Alleen. Hij bestelt bij de bediening.

Zoals alleen etende mensen tegenwoordig doen, zit hij op z’n telefoon te kijken. (Het is overigens prima dat mensen alleen uit eten gaan of op hun telefoon kijken, mocht u op zoek zijn naar een taboe).

Ik zie zijn vinger snel over het scherm vegen. Swipe. Swipe. Swipe. Swipe. Volgende etentje is hij niet langer alleen, heeft hij zich voorgenomen.

Later klinkt luidt door de straat het geluid van een optrekkende motor. Het is gezien.

Een toeristenkind

De metro. Op station Bijlmer Arena komen er ineens hordes mensen bij. Waarom, vraag ik me af. Het is vrijdagmiddag kort na de lunch. Dit zijn duidelijk toeristen maar toeristen slapen misschien wel in betaalbare hotels in Zuidoost, maar ze verblijven toch niet in Zuidoost? Die toeristen vertrekken toch veel eerder op de dag naar het pretpark dat de binnenstad is geworden?

Het is me een raadsel. Misschien is er een rondleiding geweest in de Arena? Ieder geval hebben zich nu 100 toeristen in de metro gestort.

Het zitplaatsje naast mij is snel vergaan. Een toeristenkind nestelt zich naast mij, haar ouders staan in het gangpad. Ze ogen Scandinavisch. Praktisch ingestelde outdoorkleding. Groot. Onverstaanbaar taaltje.

Het kind pakt haar telefoon. Uit mijn ooghoek zie ik een camera-app waarop selfies worden gemaakt en door een filter gehaald worden.

(Is dat Snapchat? Ik word oud, ik weet het niet).

Ergens merk ik op dat ik ook op de foto gezet. Klik. Filter. Mijn baard wordt uitvergroot. En volgende foto. En volgende foto.

Het gaat allemaal met de aandachtsspanne van een instant camera. Gelukkig kunnen we ons werk binnenkort geheel uitbesteden aan AI want gezien onze aandachtsspanne is er voor de mensheid weinig hoop meer.

Maar, vraag ik me af terwijl ik naar de nieuwbouwblokken bij de Bijlmerbajes staar, moet ik daar nu iets van zeggen? Dat ik niet gefotografeerd hoef te worden? Dat mijn foto niet naar een of ander server verzonden hoeft te worden? De mogelijkheid bestaat, de mogelijkheid vergaat. Op Weesperplein verlaat ik het voertuig.

Randvoorwaarden voor het vakantiebandje

Dit jaar gaan we eerder op vakantie, dus het wordt tijd weer een vakantiebandje samen te stellen. Het vakantiebandje is een playlist op Spotify; maar de naam is een verwijzing naar de periode van cassettebandjes. Een periode die ik maar kort heb meegemaakt overigens, waarin je op vakantie maar een paar bandjes mee had en dat alle muziek is die je bij je hebt.

Kunstmatige schaarste dus.

En schaarste is goed voor ons, als we Hartmut Rosa mogen geloven.

Randvoorwaarden voor een goed bandje:

  • onbekende nummers.
  • uptempo muziek, want je moet er ver mee kunnen rijden.
  • een beetje variatie in circa 12 nummers.
  • de mix moet in de auto (met achtergrondgeluid) te luisteren zijn.

Mobile Generation (15)

Tussen bossen en weides fiets ik over de smalle weg. Smal, maar breed genoeg dat hier van twee kanten verkeer elkaar net kan passeren. Het is rond het vriespunt. Nog een kilometer of vijf en dan ben ik thuis.

Voor me fiets een scholier. Wel heel erg langzaam. Want hoewel ik gewend ben scholieren in te halen, zijn ze zelden zo langzaam. Voorovergebogen zit deze jongen en pas al ik hem inhaal zie ik het: zijn mobiel zit vastgemonteerd op zijn stuur en hij kijkt een filmpje terwijl hij naar huis toe tuft.


Bijna twintig jaar geleden begon deze serie op dit weblog. Vandaag zag ik mooie gelegenheid om weer wat toe te voegen.

Jaarlijstje 2022

De toekomst komt uit België, of uit het verleden. Zo kan ik het muzikaal jaaroverzicht van 2022 samenvatten.

Om te beginnen met het verleden. Meest gedraaide nummers en albums kwamen van bands die al lang mee gaan.

  • Verrassing was dat ik het nieuw album van Bløf goed kon waarderen. Lichtvoetig, nauwelijks anders dan 15 jaar terug, luisterde ik het voorjaar veel in de auto naar Polaroid.
  • Arcade Fire had opnieuw een geweldige single en een album wat daarna alleen kon tegen vallen. The Lightning deel I en deel II zijn nummers die het goed doen in hun oeuvre, en automatisch goed passen in een bombastische stadionshow. Oprecht begrijp ik niet waarom er een knip zit tussen de twee nummers. In het tijdperk van streaming knip je daarmee een nummer in twee delen wat veel sterker is als geheel. Anno nu luistert menigeen via playlists en verliest het geheel z’n kracht. Het album was niet slecht (zoals Everything Now) maar bevatte niet nog een aantal krachtige nummers.
  • The War on Drugs kwam eigenlijk niet met een nieuw album. Alleen met een luxe uitgave van het vorig jaar verschenen I Don’t Live Here Anymore, maar daar stond dan wel weer een geweldig nieuw nummer op met Oceans of Darkness. Opnieuw: waarom zo in het tijdperk van streaming? Dat zo’n luxe uitgave het goed doet in de platenwinkel vlak voor de feestdagen snap ik, maar op Spotify wordt de fragmentatie alleen maar groter.

Low was zo’n andere veelgeluisterde band die al jaren mee gaat. Low bracht geen nieuw materiaal uit, en de vraag is of er ooit nog iets gaat komen, gezien het overlijden van zangeres Mimi Parker.

Sharon van Etten dan? We’ve Been Going About This All Wrong haalt de zesde plek in meest gedraaide albums op last.fm. Ook een artiest die meer dan 10 jaar meegaat.

De toekomst komt uit Belgie, was een conclusie van de afgelopen maanden. Nieuw bands zoals The Haunted YouthSchool is Cool en Warhaus komen met uitstekende producties. Via de afspeellijst Vakantiebandje, die ieder jaar meegaat op vakantie, heb ik gelegenheid om meer tijd te investeren in nieuwe namen, en niet terug te vallen op Spotify-mixtapes of andere playlist die oude bekenden voorschotelen.

Geheel in het thema van het jaar gemaakt met Stable Diffusion (AI dus)

Jaarlijstje 2021

Muziek

Autorijden, en het gebrek daaraan, beinvloed het jaarlijstje dusdanig. Het wordt een dun lijstje zonder reistijd om eens goed muziek te horen.

Het was een avond in september. De zon was al onder gegaan toen ik vanuit Zandvoort door Haarlem slingerde op weg naar huis. Haarlem is drempels, stoplichten en rotondes.

Pas toen hoorde ik echt welk meesterwerk Low heeft gemaakt met hun overstuurde gitaren in HEY WHAT. Tot dan toe was ik er vanuit gegaan dat ik hun laatste albums niet meer snapte, maar dat 2011 toch een mooi jaar was geweest. Ook 2021 bleek een raak jaar te zijn. Luisteren in een afleidingsloze omgeving.

Andere albums uit 2021 die ik veel geluisterd heb:
The War on Drugs – I Don’t Live Here Anymore
Beachy Head – Beachy Head
Celeste – Not Your Muse
Mogwai’s – As the Love Continues

Podcasts

Hiervoor verwijs ik graag naar de lijstjes van vorige jaren, want daar staat ook nog altijd veel moois in.

Ook interessant dit jaar:

  • De laatste dagen van Freddy Mercury – Mooie serie van zes afleveringen
  • Leopold II – langgerekte afleveringen van anderhalf uur per stuk, met veel muziek en opsmuk over de tweede koning der Belgen. Verder dan twee afleveringen ben ik nog niet, maar geeft
  • De Machine – Niels Aalbers en Atze de Vrieze praten iedere twee weken over de nieuwtjes in de muziekindustrie. Interessante combinatie van muziek en economie.
  • Oud Utrecht – Arjan den Boer in gesprek met Utrechtse historici.

Allemaal te vinden via je favoriete podcastspeler.

Software

Als thuiswerken het centrale thema is bij muziek, dan kan een categorie software niet ontbreken. Nu ik toch meer en meer vooral tijd doorbreng achter het beeldscherm, is het een goed idee om wat kritischer te worden op de software die je gebruikt.

  • Obsidian: Onenote gebruikte ik al jaren om aantekeningen te maken. Maar het staat stil. Obsidian biedt nu een aantal nieuwe dingen: supersnel, links tussen notities, zeer ver in te stellen naar eigen wensen, en als basis een simpel setje tekstbestanden.
  • Rectangle, Cleanshot en Bartender zijn ook kleine stukjes software die werken net even gemakkelijker maken.

Boeken

Een aantal van de boeken die de moeite waard waren in 2021:

  • Revolusi – David van Reybrouck – het grote verhaal over Indonesie en de onafhankelijkheid.
  • Cixin Liu’s – Het Drielichamenprobleem – Vervreemdende science fiction van China’s beroemdste sf-schrijver.
  • Pieter Waterdrinker – Tsjaikovskistraat 40 – Rusland begin jaren ’90 in een kleurrijke roman.