Walking On Sunshine

Gisteren ging ik om 6 uur het karretje terug brengen naar Albert Heijn. De zon scheen over daken en kinderen speelden met een basketbal op straat. En de schaduw van de huizen lag precies op mijn pad. Ik ging er precies midden in lopen. Zodra ik op m’n linkerbeen stond, stond ik in de schaduw van de huizen. En stond ik op m’n rechterbeen, dan scheen de zon in m’n ogen. Zo liep ik naar de Albert Heijn. Met elke stap ging de zon aan en weer uit. Het leek wel een soort morse.