De wind waart rond op het vrijwel verlaten perron. Het pakt een plastic zak om ‘m vijf meter naar rechts weer neer te leggen. Zo gaat het een paar keer. In cirkels. Ik denk dat het zou mooi zijn als het zo altijd rond bleef draaien. Dan zou je kleurrijke plastic zakken in de wind gooien, en een eeuwig draaiend rad met kleuren krijgen. Dan zou hier een toeristische attractie komen, met bistro’s, hotels, schiettenten en frietkramen. Met bussen vol Japanners en huilende kinderen die hun ouders kwijt zijn. Toch wel blij dat ik de enige ben die ervan mag genieten.
Wind
—
Geef een reactie