Op zoek naar avondeten ging ik bij Albert Heijn. En ik kwam ravioli tegen. Lekker! Vorige week had ik al eens tien minuten lopen zoeken naar een blik ravioli, en niks gevonden. Maar nu wel dus. Verheugd koop ik een blik ravioli, reken af, en ga naar huis. Dat wordt een goede maaltijd vandaag.
Thuis een pannetje uit de kast, en de blikopener uit het laatje. Tenminste, dat laatste probeerde ik. Maar de blikopener lag niet waar de blikopener hoort te liggen. Er lag een gat in de plaats. Snel rukte ik nog een paar laatjes open. Waar was de blikopener gebleven? Blijkbaar kwijt.
Soms zou ik willen dat ik Google in m’n keuken los kon laten. Of nog liever: in m’n hersenpan.
En zonder blikopener weet ik geen methode om een blik open te kunnen maken. Ik vond allerlei leuke tools in de keuken, maar geen blikopener. Ja, met grof geweld of iets dergelijks krijg je een blik wel open. Of met een lasapparaat, of een stoomwals. Helaas bezit ik geen van deze dingen, en daarnaast geeft het zo’n troep.
Uiteindelijk ben ik maar naar de snackbar gelopen.
Geef een reactie