De lucht zag gitzwart, dacht ik toen ik binnenstond. De regen hing in de lucht, de herfst stond op het punt los te barsten. Maar het karretje van Albert Heijn moest nog wel terug naar de winkel. En er moest ook nog een brief gepost worden.
Toen ik buiten was, gewapend met een regenjas, was ik het niet meer eens met de stelling dat de lucht gitzwart was. Wat een onzin. Gitzwart mag dan wel een mooi woord zijn, de lucht kleurde duidelijk meer grijs. Maar welk soort grijs? Grijs als gevlekt ijzer, was de eerste poging. Grijs als de straatstenen kunnen zijn. Of als beton. Zo grijs als een konijn dat ik ooit kende. Grijs met een kleine scheut lichtblauw er door heen. Potloodstrepen misschien, of toch de kleur van m’n horloge.
Enfin, ik kom er niet uit. Het regende flink, dat weet ik wel zeker.
Geef een reactie