Mensen in de trein blijven toch fascinerende wezens. Het is als een loterij: elke dag weer andere mensen. Een echtpaar dat de hele reis geen woord zegt en naar buiten staart, naar de oneindig grauwe regenluchten. Een man zet’de kraag van z’n jas nog maar eens omhoog, en stuurt weer een sms’je. Een yup met weer een ander managementboek. The Expressive Office schreeuwen de kleuren aan de buitenkant je toe. Yeah right. Een expressief kantoor. Een meisje zit een tekst uit te pluizen, en onderstreept af en toe iets met een balpen. Nog meer sms’ers. Nog meer mensen die een boek lezen of muziek luisteren.
Wat een veelkleurigheid toch weer.
Geef een reactie