Ze stond bijna te huilen. Er was ruzie. Over haar vrienden, over zijn vrienden en of ze die vrienden dan te veel of te weinig zag. En ze wilde het ook niet uitmaken. Hij stond op haar in te praten, en zij sprak huilend terug.

En dat om half drie ’s nachts vlak voor mijn slaapkamerraam.


Comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *