Opportunistisch riep ik naar de marktkoopman dat ik wel een kistje perssinasappelen wilde. Een plastic tasje met een stuk of tien, dat is voor watjes, dacht ik. Dat was misschien wat te optimistisch. Ik kreeg een kist met zo’n 100 perssinasappelen. En daar sta je dan, op een koude en tochtige markt, met een reuzekist, terwijl twee kandidaten voor het komende burgermeestersreferendum campagne voeren. Ik sleepte de kist naar huis en pakte de sinasappelpers uit de kast (die overigens nog met spierkracht wordt aangedreven). Zie hier het resultaat.
Geef een reactie