Bij de ijssalon bestelde ik en betaald met een blijet van 10 euro. Het wisselgeld kwam terug in de vorm van een waardecoupon van 6 eurocent. ‘Dat accepteer ik niet’ zei ik ‘een waardecoupon is geen wettig betaalmiddel’. Geen reactie. Enkele andere klanten stonden te dringen en bestelden. Opnieuw vroeg ik hoe het zat met die waardebon. Ditmaal was er wel reactie: het luik waarachter de kassa stond, werd dichtgegooid. Daarmee werd de verkook dus gestaakt. De menigte stond nog steeds te dringen, en er ontstond het plan om de zaak af te breken. Rellen! Ik keerde samen met iemand anders een tafel om, moedigde wat mensen aan om flink door het lint te gaan en liep vervolgens de deur uit om de politie, die ongetijfeld snel zou komen kijken, te ontlopen.
(…)
Buitengekomen vluchte ik een vroeg 20e eeuwse bioscoop in. Er werd een film vertoond waarvan ik het boek al had gelezen. De omslag was rood, dat wist ik nog. Nadat er een korte instructie vooraf was gegeven, begon de film. Eigenlijk vond ik dat ik veel te veel vooraan zat, veel te zichtaar was. Op het scherm zagen we een raket. Volgens de voice-over was het een van de eerste Amerikaanse raketten geweest, in het geheim gelanceerd in 1952. We zagen de lancering. Maar er ging iets mis. De raket werd neergeschoten door Russische concurrenten.
Iemand uit de zaal vroeg of deze film ook op DVD uit was.
(…)
Er verscheen een nieuwe scene. We zagen een aantal snel aan elkaar gemonteerde shots van een couveuse in een ziekenhuis. Een verpleegster. Ergens werd duidelijk dat het hier ging om een ziekenhuis in Rotterdam, in de jaren ’80.
(…)
Mocht een van u aan droomuitleg doen, schroom niet te reageren.
Geef een reactie