Van oude mensen en de dingen die voorbij gaan

Buiten is het maandag is de titel van de nieuwe roman van Bernlef. Een verhaal over mensen die leven met herinneringen. Een voor Bernlef herkenbare thematiek. Hoofdpersoon Stijn heeft een paar maanden geleden zijn vrouw verloren in een autoongeluk dat hij zelf ternauwernoods overleefde. Hij probeert de herinnering aan z’n vrouw levend te houden, ondanks de 10 dagen coma waarin hij na het ongeluk heeft gelegen. Op dat moment verdwijnt zijn zoon Harry, volledig gesettled in Nederland met vrouw en zoon, zonder een spoor na te laten. Voor Stijn reden om hem uiteindelijk achterna te reizen, naar Nova Scotia. Het boekt speelt grotendeels in Nova Scotia, een land dat altijd meer Nova is gebleven dan dat het ooit Scotia is geworden. Een land van leegte, van voornamelijk bomen, van sneeuw en mist en onbetrouwbare weerberichten, van illegaal gestookte drank en eenzame figuren. Eigenlijk een leeg land. Net als het boek zelf; dat is ook heel ‘leeg’. Er komen weinig personen in voor. Op Nova Scotia na lijkt het boek nergens te spelen. De omgeving bestaat slechts uit dialogen en kleine details. Geen grootse samenzweringen of bombastische dialogen. En hoe zit het met de citaten? Uit een vorig boek (Verbroken Zwijgen) komt deze geniale passage: Jonge meisjes prikkelden zijn gevoel voor schoonheid, meer niet. De vanzelfsprekendheid waarmee ze hun lichaam aan de wereld toonden, lichamen die zo gauw al weer zouden verwelken en invormeloosheid ten onder zouden gaan. De jeugd had de toekomst, maar beseft niet hoe diezelfde toekomst haar vernietigen zou.”. Om maar eens een voorbeeld te geven van de kernachtige uitspraken die zijn boeken steevast bevatten. Tot nu toe heb ik er in dit boek een gevonden die het citeren waard is (bij herlezing komen er ongetwijfeld meer). [Terwijl de hoofdpersoon een foto bekijkt] Plotseling overvalt mij het kwellende besef dat gefotografeerde mensen nooit kunnen zien wat wij zien: hun toekomst. Buiten is het Maandag, is ondanks het weinig opwekkende verhaal een goed boek. 4 sterren. En nu alleen nog maar regen, sneeuw, mist en dennebomen.