In de kantlijn van het boek maak ik een aantekening. Het gaat om twee senioren, die met al hun handelingen in clichés vallen. Ze discussieren over de schapen met hun bruine vacht. Daar maken ze vast bruine wol van, voor bruine truien. Grafitti langs de spoorbaan, dat is maar niks. En de lampen in de kassen, die branden ‘de ganse dag’. Zo kan alleen iemand van voor 1930 dat formuleren. Of het polygoonjournaal misschien.
‘Alles gaat sneller tegenwoordig’ concludeert hij, nadat hij een tijdje naar buiten heeft gekeken, waarop zij aanvult ‘behalve jij dan’.
Geef een reactie