‘Ik ben ‘m gepeerd’ zei ze.
Dat woord bracht in een fractie van een seconde een compleet beeld naar voren. Van hoe je vroeger buiten ging spelen, en als je weg moest rennen riep ik tegen m’n vriendjes ‘we peren ‘m!’. Van de geur van de coniferen die sommige mensen in hun tuin gebruikten, en waar je dan langs rende naar een andere plek.
Vreemd eigenlijk dat je dat woord nooit meer gebruikt.
Geef een reactie