Sinds gisteren leef ik met één poot. Het is een beetje instabiel maar het kan wel. Eén brillenpoot wel te verstaan.
Gistermiddag ging we een potje voetballen. U weet wel, zonnetje erbij, lekker rustig aan, even een balletje trappen. Ik stond op doel toen ik een uiterste poging deed de bal weg te houden uit het doel. Hetgeen lukte, maar er wel voor zorgde dat de bal exact op mijn neus belandde, waar normaal mijn bril al staat. Na dit innige contact tussen bal en bril vlogen beide op de grond. De bal stuiterde, de bril verloor één van de poten.
Tja. Life is what happens to you when you’re busy making other plans.
Nu leef ik dus met één poot. Op zich geeft zo’n bril die telkens scheef staat wel een ander perspectief op de dingen.
(wordt ongetwijfeld vervolgd)
Geef een reactie