Het idee voor dit stukje had ik al vanmiddag. Maar de inhoud is nogal veranderd.
Vanmiddag wilde ik vertellen over hoe gek Nederland ineens is geworden, over hoe de ene helft van Nederland rondloopt in Oranje en hoe de andere helft allemaal meespeelt in poules. En er schijnt ook nog een derde groep te zijn die niet van voetbal houdt, maar ik kom ze weinig tegen.
Na de rust had ik een stukje over de deceptie in m’n hoofd, na wekenlang zorgvuldig opgebouwde spanning.
En nu? Een 1-1. Het kan nog alle kanten op, zullen de commentatoren wel zeggen. Buiten wordt er gematigd met toeters gespeeld. Maar het is geen feest geworden. Voor één keer ben ik het met de commentatoren eens. Het kan nog alle kanten op.
Geef een reactie