Op 11 kilometer hoogte las ik de Hondenkoning, het boek van Walter. Waarschijnlijk was ik de eerste die het boek las terwijl ik ondertussen boven Groenland zweefde.
Ook mij viel de parallel met de Avonden op. De tijd van het jaar, de anti-held (al lopen er voornamelijk anti-helden rond in hedendaagse boeken). Maar de Avonden vond ik een waardeloos boek en de Hondenkoning was best goed. Daar hield de overeenkomst dus op.
De Hondenkoning moet je niet lezen voor het verhaal. Het verhaal is vrij dun en bevat te veel overeenkomsten met Sloterparkbad, dat eerder in de Gids stond. Maar wat het boek wel maakt, is de consequente stijl. Wat op een weblog vanwege de lengte van de stukjes niet zo opvalt, wordt steeds duidelijker in een boek. En dan is dit boek nog niet zo dik: 140 pagina’s. Iets meer had gemogen: het verhaal had een graad complexer kunnen worden en tegelijkertijd had de dramatiek van de anti-held Eug wat meer uit kunnen komen.
Al met al is de Hondenkoning goed leesbaar en een aardig boek. Genoeg om mijn aandacht te houden bij komende titels.
Geef een reactie