Bij Arrivals 1 was het wachten. Een meter of twee verderop stond een man met een accent tegen een meisje aan te praten. Echt thuisbrengen kon ik het accent niet. Ik hield het op een Zuid-Afrikaan die al een tijd in Nederland was.
Misschien kwam die inschatting ook omdat hij er zo door de zon gebruind uit zag.
Hij had het over z’n broers. De oudste broer was de materialist. Hij rekende iedereen af op wat je bezat; hij bracht “bezit snel naar voren in discussies”.
De jongste broer werkte in een staalfabriek. Een man die zich niet groter voordeed dan hij was. Een man die zich er niet voor schaamde dat hij geen grootste carriere had gemaakt.
Het leek me een interessant tegenstelling. Iets voor een verhaal, iets waar meer bij hoorde. Het kwam niet. In plaats daarvan kwam de gast van de Zuid-Afrikaan, en hij vertrok.
Geef een reactie