Het belang van het raampje

Buiten botst het groen van de wei met het grijs van de lucht. Op de horizon een rij lange bomen – ik denk populieren. Verticaal in een landschap dat horizontaal is opgebouwd. Degene die dat lijnenspel bedacht heeft mag nog wel een keer aan het werk.

Want buiten is fijn. Het hoeft nergens over te gaan, als er maar iets is om naar te kijken tijdens de treinreis. De zwaarbeladen boten op het kanaal, de weides en de akkers, de steden en de dorpen. Alles voorbij het raam, in feite.

Lange tijd vond ik het onzin, het buiten. Leuk voor je eerste reis op een traject, en daarna niet meer. Later veranderde ik van mening. De dingen op een rijtje krijgen lukt veel beter met een uitzicht. Vrijblijvende mijmeren met het plaatje als verstrooing.

Kenners zouden aan deze reflectie ongetwijfeld een Oosters filosofie kunnen koppelen. Maar die dingen interesseren me niet. Het belang van het raampje, dat lijkt me duidelijk genoeg.


Comments

2 reacties op “Het belang van het raampje”

  1. Vreemd gegeven toch wel.. dat gedachten beter kunnen waaieren als je buiten bent, dan als je in een kamer zit. En zelfs het uitzicht op buiten werkt bevorderend.

  2. Kijk, die kan ik nou zo overnemen op m?jn log.
    Waar zou ik zijn zonder raampje…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *