Bij de dood van een werkpaard

U zag inderdaad de binnenkant.

Het werkpaard moest maar eens weg. Het werkpaard was namelijk allang geen werkpaard meer, maar stond al twee jaar te verstoffen naast de verwarming. Dus ik plaatste een advertentie. En wat je voor gratis aanbied, dat verkoopt wel. Vrijwel direct had ik twee mensen die wel een gratis PowerMac wilden hebben.

Later die dag zette ik het machine nog eens aan. Toch maar eens kijken wat er nog op de harde schijf stond. En voor mijn ogen gebeurde het: de harde schijf overleed. Een klein zoemgeluidje, en het werkpaard viel stil. Disk First Aid kon al niet meer reanimeren. En het inbouwen van een andere, nieuwere harde schijf die hier nog ligt werkte ook niet.

Dus, exit werkpaard. Nu nog op zoek naar een virtuele begraafplaats.

Iemand nog belangstelling voor een kapotte PowerMac, per ongeluk?


Comments

7 reacties op “Bij de dood van een werkpaard”

  1. Nee, sorry. Alle technische kennis heeft mij overgeslagen en is direct naar mijn broertje gegaan. Ik mis hem regelmatig…

  2. O, en Maarten? Heb ik ondertussen weer zoveel geschreven dat mijn blog van de pauzestand af mag? Alsjeblieft?

  3. neen, dank u. gelukkig leverde het nog wel een mooie foto

  4. nou, ik denk het wel ๐Ÿ™‚

  5. Er is altijd ergens een mens wat precies zoekt wat jij hebt, maar wie en waar.. tsja..

  6. hm, dat binnenwerk zag eruit als iets uit de 6xxx-serie, of een beige G3. Leuk. Oud.
    Het allerleukste van die machines is dat ze meestal zowel een IDE- als een SCSI-bus hebben (het eerste voor de harddisk, het tweede voor de CDROM), dus dat maakt het aanbod aan harddisks die je erin kunt prikken weer groter.
    Misschien heb ik er zelfs nog wat liggen op zolder… Zal eens kijken.

  7. Oh, ik zie net dat het een 7200 betrof. Nog meer leuk: die heb ik zelf ook gehad. Draaide ik Linux op =]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *