Doen en laten

Het zou goedkoop zijn. Te gemakkelijk. Stijlloos. Om een verhaal te maken over de wat zielige man die gisteren bij de bushalte stond.

Zijn geruite pet, zijn dun poloshirt dat ondanks de winter ruim openstond, zijn onbeholpen glimlach.

Nee. Hem laat ik staan.


Comments

Eén reactie op “Doen en laten”

  1. ja dat heb je soms, van die mensen die net het sprankje missen dat ze scheidt van laten staan en een carmiggelt stukje…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *