Hij was lid van een orkest. Optredens in het land – en als afsluiter Vredenburg. Het prestige-concert, waarbij niets mis mocht gaan. Het orkest zou zich timide gedragen, en de meeste aandacht mocht uitgaan naar de solisten.
Aldus het plan.
Uiteraard kon dat niet goed gaan. Normaal liet hij tijdens de pauze altijd zijn bladmuziek op zijn stoel liggen. Hier kon dat niet, dus had hij de muziek op de locker gelegd. Bij het terugkomen, na de pauze, was hij de muziek natuurlijk straal vergeten. Terug op het op het podium overwoog hij een moment om zonder muziek te spelen, maar dit stuk was te ingewikkeld. Dus hij rende terug naar de locker, om de muziek te halen.
En zo kon het gebeuren dat het doek op was, het orkest al zat en het publiek op de solisten zat te wachten. Hij liep het podium op om zich stilletjes bij het orkest te voegen, maar het publiek begreep dat niet, en gaf een groot applaus bij opkomst.
Het schijnt nogal wat boze blikken van de solisten te hebben opgeleverd.
Geef een reactie