(Ja, nu kan het nog. Vrijdag niet meer).
*
De Duitser probeert in gebroken Nederlands aan mij te vragen welke bestemming deze trein heeft. Maar zijn Nederlands is zo twijfelachtig, dat ik zijn taal niet begrijp. Pas als ik vraag – in het steenkolen Duits – of hij Duits spreekt, kan ik hem helpen.
*
Mijn muziek kon maar net luid genoeg om de akelig kwebelende dames – 3 echtscheidingen, zeilen in Frankrijk en gekonkel over collega’s – te overstemmen.
*
De man met twee dunne witte plastic tassen, gevuld met verse etenswaren, deed zo zijn best om een Metro en een Spits te pakken te krijgen. Opdat hij thuis kon laten lezen over de vrijspraak van Michael Jackson.
Geef een reactie