Ze vist een vod uit haar broekzak. Een opgevouwen briefje papier. ‘O jee, dat heb ik meegewassen’ zegt ze en ze legt het ding op tafel. ‘Misschien staat er wel iets belangrijks op’, en het grote frunniken kan beginnen.
Na tien minuten puzzelen zijn mijn gedachten elders. Maar zij besluit hardop dat er niks belangrijks op stond. Of anders gezegd: dat als er iets belangrijks op had gestaan, dat het nu verdwenen was.
Geef een reactie