Er werd gebeld. Ik liep naar de voordeur en deed nog even het bovenste knoopje van het overhemd dicht. Je weet nooit wie er op de stoep kan staan, en dan kan je maar beter een beetje beschaafd eruit zien. Dat bleek geen woord te veel gedacht. Er stond een meneer op de stoep in een pak (en dat met 25 graden).

Het was een meneer die met mij kwam praten over het einde van de wereld. En over intelligent ontwerp, en over het boek Daniel. En na een kwartier was hij weer weg, zonder dat hij zijn folder aan mij had gegeven. Het voordeel van dat soort bezoekers is dat ze je nog eens zorgvuldig laten argumenteren. Het nadeel dat ze op volstrekt onaangekondigde tijden en plekken komen.


Commentaar

5 reacties op “Bezoek”

  1. Nou ja je had tenminste een overhemd aan!

  2. Het knoopje los had je misschien een minuut of tien gescheeld!

  3. Zo heb ik ze ooit eens verteld dat ik blij ben met mijn leven en in mijn ogen niets fout doe, maar het respecteer dat zij zoveel moeite doen voor niets…

    “And like that he was gone…”

  4. Sorry, maar ik laat die mensen ?f staan voor de deur, of via de intercom stuur ik ze weg (op een respectvolle manier wel), of ik laat weten dat ze me in het vervolg niet meer hoeven te bezoeken. Het is wel weer die tijd van het jaar, richting het najaar trekken ze altijd weer een blik open…..

  5. Misschien een tip voor diegenen die moeilijk vrienden maken. Ik heb eens een paar Jehova-jongens binnen gelaten voor een kop koffie. Sindsdien stonden ze elke week voor de deur.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Backlinks

Geen verwijzing.