Buiten staan vier mensen te proberen iets in de brievenbus te stoppenproppen. Als ik aan de beurt ben, is er zeker geen ruimte meer in de bus. E-mailen die kerstkaarten, mensen, zou ik willen roepen, dan past mijn gewone post er tenminste bij. Ik loop het postkantoor binnen om het dan maar af te geven.
*
Binnen zitten twee mensen op de vloer, met een enorme stapel lege dozen naast zich, en een enorme stapel banketstaven. Alles moet nog ingepakt verzonden worden, en het is al kwart voor vijf.
*
Ik signaleer een Oostblokaccordeonist voor de supermarkt. Tien jaar geleden zag je die in Duitsland, sinds vijf jaar zie je ze ook in Nederland en nu heeft er dus ook een mijn lokale Albert Heijn bereikt. Een zuiver staaltje innovatiediffusie; Torsten Hagerstrand zou er trots op zijn.
Geef een reactie