Bij de dealer

Andermans auto bracht ik weg, naar de dealer. Andermans auto had namelijk een probleem met de accu, zo scheen. Ik zette het karretje voor de deur en vroeg of er wat aan gedaan kon worden. Jawel, als ik een half uurtje wachtte, dan zou er wel een monteur naar kijken.

Ik werd naar de wachtruimte gestuurd. Er lag een Telegraaf, maar die had ik snel uit. Vermoedelijk verslaat de Telegraaf de Metro nog wel als het aankomt op snel uit te lezen kranten. Ik keek om me heen, en aanschouwde de ruimte. Een lange tafel, een paar stoelen, wat autotijdschriften op tafel. Ik kon de showroom inkijken, waar een SUV al het zicht op buiten ontnam. Het plafond bestond uit goedkope plafondplaten, en ik had het gevoel dat als ik een schop tegen het muurtje had gegeven dat het gebouw was ingestort. Iets dat overigens de architectonische kwaliteit van de omgeving ten goede was gekomen.

Later las ik nog wat van de autotijdschriften. U hoeft geen nieuwe Golf GTI te kopen, die is het geld niet waard. Behalve Autovisie was er de glossy van het Merk, zelfs met een referentie naar een weblogger (Bas, Bas, je staat erin!). Na een uurtje was andermans auto gerepareerd. Een draadje in de kofferbak, bleek. Laat het maar niet te vaak kapot gaan.


Comments

4 reacties op “Bij de dealer”

  1. nee dan het AD
    nog voordat de koffie op is, is ie uit!

  2. En de koffie? Ook niet binnen te houden, zeker?

  3. H?, niet katten op de Telegraaf! Zonder die krant ben ik ’s morgens niet te genieten. Geloof maar dat mijn wederhelft ook deze krant hierdoor aanbidt ๐Ÿ˜‰

  4. De Telegraaf?

    *ril*

    Hij werd een poosje verkeerd bezorgd bij mijn ouders. Die waren daardoor juist niet te genieten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *