Geen videoclipfiguur

Het is een avond. Staan aan een sjeeslaan waar je strepen kan fotograferen, als je een tijdopname zou maken. Het is een allee, met wat goede wil. Grandeur, en ruimte voor een videoclipfiguur die hier groot en breeduit staat tussen het voorbijrazend verkeer.

Er is in werkelijkheid maar weinig grandeur. Ik eet een zuurtje, van een restaurant van een paar dagen geleden, waarvan ik toen het papiertje niet open kreeg, maar nu wel. Honger is weliswaar voor de meeste van ons vooral een mentale kwestie; niettemin was ik blij dat het papiertje nu wel open ging.


Comments

5 reacties op “Geen videoclipfiguur”

  1. Ik deed even over de ontcijfering van ‘sjeeslaan’. Vergeten zuurtjes zijn de lekkerste …

  2. Altijd zuurtjes mee voor als de hanger toeslaat dus!

  3. “Ik heb honger in een snoepje!” krijste het kind naar haar wanhopig naar snoepjes zoekende moeder.
    Moest ik aan denken, bij het lezen van dit stukje.

  4. *biedt een Altoids raspberry zuurtje aan*

    Naturally flavoured en curiously strong volgens het doosje. En ze zijn in de vorm van framboosjes gemaakt. Heel schattig.

  5. Hey man…sorry I missed the party.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *