Plotseling valt het op. Het plafond lekt, net naast de fax. Verwonderlijk is het niet. Buiten is net een wolkbreuk geweest. Dat kon het dak van het kantoor toch niet aan. Langzaam lekt het verder. Iemand zet een plastic bak neer om het water op te vangen.
Langzaam vormt zich een bubbel aan de plafondplaat. Langzaam breekt de fysieke wereld in op de cocon de het kantoor is. Het wordt een evenement, in een kantoor waar normaal cijfers en letters op papier de werkelijkheid bepalen. Collega’s houden op met werken, en kijken naar de bubbel die aan het plafond hangt. Zou het ding vol zitten met water, en dadelijk naar beneden komen storten? De interimmanager belt opnieuw met de facilitaire dienst; of ze nu echt willen komen. Voordat die gearriveerd is breekt de plafondplaat aan stukken. De vloed blijft achterwege. Er komen een paar verpapte stukken plafondplaat naar beneden.
Nu zit er al dagen een gat in het plafond. Iedereen is al lang weer aan het werk. Op de vloerbedekking zit een vlek, maar verder is er niks meer te merken. Tot de volgende regenachtige ochtend.
Geef een reactie