De zon scheen, het was 21 graden en dat zou je weten ook, getuige de drukte op de wegen. Ik heb op het moment een weekje vrij, en dus was de fiets een logische keuze. Gewoon de route volgen, wat paadjes op en bordjes achterna en voor je het weet ben je bij de zee.
Aan zee woei het. Dat zeg ik dan vooral omdat ik van sterke werkwoorden houd. Het kan mij niet onregelmatig genoeg zijn, die taal. Enfin, het woei dus bij de zee en toen kwam ik ook nog zo’n vervelend duin tegen waar ik baalde dat ik geen werkende versnelling meer op mijn fiets heb en ik bijna moest afstappen om omhoog te komen.
Maar waar ik naar toe wilde, met dit verhaaltje dan, want met de fiets wilde ik enkel weer terug naar huis, was dit ik onderweg vele Nordic Walkers tegenkwam. Je zou bijna geloven dat ze gelijk krijgen, met die verhalen over een hype. Het is echt, wat ze op het Journaal vertellen. Maar zegt u eens eerlijk: vindt u het nou cool, dat Nordic Walking?
Geef een reactie