Een koptelefoon kreeg ik, uit 1975 ofzo, voor noppes en in de originele doos. Na even zoek vond ik ook de juist plug, dus nu kan ik hifi-stereo luisteren. De originele doos ging bij het oude papier.
Later gooide ik het oud papier weg, in de papierbak die bij de glasbak staat. Het is er een zooitje, bij die bakken. Kranten en verpakkingsdozen (Loempia Excellent) slingeren rond. Zo netjes en feestelijk als de aanschaf van een product is georganiseerd, zo kleurloos is het einde van een product. De weg naar afval is voor goedkoop, en hufterproof, zo blijkt bij het weggooien. Terwijl onder andere de doos van de koptelefoon de papier inging, bedacht ik me dat het misschien toch wel nuttig is om de doos te bewaren. Nu gaat de doos nog de recycling in, iets waarvan ik betwijfel of het in 1975 al gebeurde*.
* ik was er niet bij destijds, maar mijn indruk is dat recycling van papier nog niet op de schaal van vandaag gebeurde
Geef een reactie