In het kloppend hart van de enige Amerikaanse stad van Nederland. Je hoort de metro ruisen onder het gebouw, elke paar minuten. Twaalf hoog zit ik, vrijwel boven de beroemde witte brug over de rivier – het icoon van deze stad. Beneden komen zes wegen bij elkaar op een kruispunt, stromen reizigers van noord naar zuid en staat een gebouw continue te knipperen met reclame en een lichtkrant. Aan de horizon havenkranen en fabriekspijpen, aan de overkant van de rivier de oud handelshuizen. Hier komen de netwerken samen, verknoopt alles zich tot woest kluwe. Dit is een werkstad, wil het gezegde, en aan alles lijkt dat te zien.
Om acht uur ’s avonds wordt ik door de beveiliging het gebouw uit gezet. Ze gaan sluiten.
Geef een reactie