Zus heeft een huis. Bij het eerste bezoek (gisteren) was de conclusie al snel dat er veel werk te doen is. Vol frisse moed begonnen met het afsteken van het behang. Onder een laag witkalk, en een laag caramelkleurig behang tref je het oorspronkelijke behang. Een kinderkamer, eind jaren ’60 ingericht. Een behang met het circus erop; met olifanten. eenden, geiten, giraffes, mannetjes met sombrero’s, een auto en ergens wappert ook nog de Nederlandse vlag. Hier moet 40 jaar geleden een welgesteld gezin hebben gewoond, dat speciaal behang uitzocht voor de kinderen. De kinderen van toen zijn nu veertigers. Met een gemiddelde snelheid van 1 m2 per uur heb ik gisteren een van de resten uit hun jeugd vernietigd.
De archeologie van een huis
—
Comments
6 reacties op “De archeologie van een huis”
-
Dat vind ik het mooie aan verhuizen/opnieuw inhuizen. 🙂
-
Ja, ik weet ook nog welk behang ik had in de flat waaruit ik verhuisde… misschien is dat nu ook wel de derde laag, misschien is het ook al vernietigd.
Maar 1 vierkante meter per uur! Wat een karwei… -
Soms kom je op die muren leuke dingen tegen… een stuk geschiedenis. Muren spreken.
-
oh dat klinkt als behang om te houden!
-
ik moest het welgesteld stellen met brobbeltjespapier, wit.
-
@zeppo: dat is eigenlijk niet haalbaar, omdat je eerst twee lagen verwijderen moet voordat je op het kinderbehang stuit. Dan ga je restaureren, en dan gaat het nog langer duren.
Geef een reactie