Overwegingen bij het einde van een warme maand

Liefst zou ik dezer dagen alle afstanden op blote voeten afleggen. Maar het is hier Afrika niet, en bovendien heb ik niet genoeg eelt. Dus ging ik op zoek naar Tevasandalen. Drie winkels later had ik ze. De andere twee waren dusdanig overvallen door de warmte dat ze of uitverkocht waren, of nog niet eens een bestelling gedaan hadden. Sinds een week of twee heb ik schoenensandalen waarin mijn tenen de vrijheid hebben met hun hoofd in de zon te kunnen lopen op straat. Ademen. Het voelt nogal nieuwtestamentisch, maar eigenlijk hadden die lui het wel goed gezien. Een beetje rondwandelen door zonnig Israel, waar je toen nog niet om de paar kilometer een roadblock had dus lekker door kon stappen. Maar wat ik me wel afvraag: hoe gingen zij dan om met al die zooi die op straat ligt?