Een dagje in Rotterdam wacht op mij als ik extra vroeg het bed uitstap. Het is extra donker en de wekker extravagant hard. In de trein pak ik een boek, want 51 minuten extra reistijd heeft ook z’n voordelen. Na een halve alinea besef ik dat ik dit al gelezen heb. Ik weet dat ik verstrooid kan zijn, maar dat ik me in het geheel niet kan herinneren Sleuteloog van Hella Haasse gelezen te hebben, baart me toch wel zorgen. Ik pak de Intermediair die ook in de tas zit en lees die diagonaal door. Uitgelezen laat ik het blad achter in de trein.
(…)
Het is een fraai staaltje tijdelijke voorzieningen wat ze op Rotterdam CS hebben neergezet. Zelfs de Burger King hebben ze in een keet midden op het bouwterrein open weten te houden. In Rotterdam begint de toekomst als eerste, denk ik vol trots als ik de trein weer binnenstap. In de trein zie ik de Intermediair weer liggen, op dezelfde plek waar ik ‘m weer heb achtergelaten. Gelukkig is mijn geheugen nog niet geheel verdampt en herinner ik me dat ik die eerder heb gelezen. In plaats van lezen spendeer ik de tijd aan werk, het schrijven van een weblogstukje en het kijken naar schapen.
Geef een reactie