Hardloopgedachten (2)

‘En daar, dames en heren, draait hij de brug op. Die brug moet u niet onderschatten, in dit vrijwel vlakke parcours is een hoogteverschil van tien meter op de laatste paar honderd meter nog een forse hindernis. Maar nog even en dan komt hij binnen het bereik van de vaste camera’s. Jawel, hij is het hoogste punt gepasseerd en we kunnen hem hier vanaf de finish zien. De voorsprong op de nummer twee is royaal, maar hij geeft niet toe aan de vermoeidheid, hij doet er alles aan om een toptijd neer te kunnen zetten.’

De winnaar is nooit moe, immers.


Comments

3 reacties op “Hardloopgedachten (2)”

  1. Ik ben geen hardloopster, maar ken wel het fenomeen om een begeleidend stukje commentaar in mijn hoofd te hebben soms ๐Ÿ™‚

  2. Hoor je dan ook de stem van Theo Koomen?

  3. Ik ben altijd moe… ik ben dan ook vast geen winnaar.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *