Het is 4 uur 53, of 5 uur 43 als een auto buiten voorbij rijdt of een regenvlaag hard tegen de gevel slaat. Even kijk ik naar de tijd, maar het is nog donker en ik zak weer weg, tuimel nog even in bewusteloosheid. Iets voorbij zessen gaat de wekker, als herinnering aan het bestaan van de werkelijke wereld.
Tegen half zeven kruip ik eruit, schiet in een spijkerbroek en veeg de brokken droom van het netvlies af. Ik scharrel het huis door en zie, staande voor het raam, de eerste mensen op straat. Het nieuws meldt niet dat de wereld op is gehouden met draaien en dus is alles goed en klaar voor het ontbijt. Maar dat is een ander verhaal, voorbij het wakker worden.
(Op verzoek van Karin)
Geef een reactie