Het zandpad af, de verharde weg op. The Dears komen met hun orkestrale stukken uit de autoradio. Ik spoed me weg uit dit land waar de tankwagens ook zo laat nog naar de boerderijen toe moeten. De zon gaat perfectionistisch onder tussen varkensstallen. Een toerclub beweegt zich op het fietspad. Daar rijdt een Belgische Audi met een paardenaanhangwagen. Ver van huis, zo voelt het hier.
Op het kruispunt in het dorp staat een bord met richtingen. Antwerpen is maar 30 kilometer van hier. Door de hoofdstraat. Er staat één stoplicht.De kerk en het stadhuis staan diagonaal tegenover elkaar, met een plein en een weg er tussen om ze te scheiden en een bushalte in het midden gevuld met jeugd in het wachthokje. Een supermarkt die nog open is en uithangborden van seksshops. Grensverschijnselen. Twee rotondes en een bedrijventerreintje. Ik rij te hard, betrap ik mezelf. Of hebben ze die weg verkeerd geprofileerd? Over de grens, in België, mag ik tien kilometer harder. Heel veel Heras hekwerk over de betonnen bak van de HSL zuid, en dan nog een uur snelweg.
Geef een reactie