Na anderhalf jaar heb ik de bundeling Drie goede romans van Herman Brusselmans uit. Want hoewel ’s mans humor onmiskenbaar is, heb ik wel het gevoel na deze 718 pagina’s tomeloos gewauwel voldoende van deze Vlaamse schrijver te hebben gelezen om de overige 47 romans uit zijn uitstulpend oeuvre te kunnen overslaan.
Dat schiet op. Nu de rest van de literatuur nog even lezen en dan ben ik klaar. Heeft een van u overigens Onze Oom van Grunberg uitgelezen? Zo ja, gebeurt er nog wat na pagina 150? Ik hoef het plot niet te weten, maar al wat Grunberg doet is zijn personages in een immorele situatie brengen en dat vervolgens flink uitsmeren. De dynamiek, die in de vorige boeken wel aanwezig was, ontbreekt nogal.
Geef een reactie