Identiteiten wissel je als een paar sokken: elke dag andere. Maar soms is het wat verwarrend dat jij altijd de drager bent van die identiteit.
Het werd culturele zondag en ik zou meedoen aan een architectuurrondwandeling. Op bezoek bij een kleine bouwblokje in de binnenstad. Een stukje nieuwbouw te midden van oude panden, waar ik nooit goed naar gekeken had. Vanzelfsprekend was ik op tijd. Iets te veel op tijd eigenlijk, men noemt dat ook wel te vroeg. Enige mensen stonden voor het conservatorium te wachten. Ik sloot me bij hen aan. ‘Ah, bent u van de rondleiding?’ vroegen ze mij en ik moest dat ontkennen. Even later stelden nog een paar mensen de vraag of ik de gids was. Blijkbaar zie ik er wel architecturig uit.
Ik kreeg een golf-clinic aangereikt. Weer een nieuwe identiteit waarin ik me zou kunnen hullen. Een man die met een stokje tegen een balletje slaat en veel invloedrijke vriendjes heeft, dat zou ik kunnen worden. Als ik dat wilde. Ik heb het maar even laten zitten.
Geef een reactie