Wallah. Ik zit op een stoel in een internetcafe in Amman. Het is koud buiten en het cafe zit vol rokende mannen achter een stuk of 12 flatscreens. Maar als ik maar vijf minuten wachtte, dan kwam er wel een plek beschikbaar. Geen probleem, ik heb de tijd. Eens rustig rondkijken want zoals vaak in dit land verbaas ik me regelmatig over alle gekozen oplossingen om dingen werkende te krijgen. Bovendien is even opwarmen in een stoel al erg prettig.
Rechts van me zit de manager van de toko achter een groot CRT-scherm liedjes te spelen op z’n iTunes. Hij speelt ook iets van Khaled, u weet wel, Aicha. Mijn oog valt op zijn rechterhand, liggend op de muis. Klik. Klikklik. Schuif. Klik Schuif Klik Schuif Schuif. Hoe volkomen onverklaarbaar die handbeweging is als je niet weet wat er op het scherm gebeurd. Kijk er eens naar, een dezer dagen. Verbaas u.
Geef een reactie