Het sneeuwt in Nederland en voila, alle lijfloggers hebben een onderwerp. Quirk schrijf nogal negatief over sneeuw. Zo vervelend vond ik niet, eigenlijk, die sneeuw. Ja, je moet al rijdende elke 15 kilometer weer je ruiten schoonmaken, wat betekent dat ik 13 keer mijn ruiten heb schoongemaakt de afgelopen twee dagen, maar of die dertien keer me nu werkelijk een ongeluksgetal opleverden?
Het getal dertien had een signaal kunnen zijn en het viel samen met het feit dat iPod eergisteravond, toen ik door de sneeuw naar huis tufte, alvast de muziek van mijn begrafenis aan het draaien sloeg. Een liedje van Bruce, Jeff, Erik en Jónsi. Gelukkig, om de stemming weer wat te verbeter ook nog dit deuntje van Jack.
Maar het leukste van de sneeuw was gisteren. Ik zoefde naar het zuiden en voor mij reden auto’s met sneeuw op het dak. Af en toe kwam een brok sneeuw los, en viel uiteen op de snelweg. Misschien was het omdat ik vorige weekend the Matrix had gekeken (film met veel special effects, ‘slow motion’ kogels vliegen je er om de oren). Die brokken sneeuw die met veel geweld op het asfalt uiteen spetterden en stuiterden waren een prettig gezicht. Een beetje sneeuw op aard, kijk aan, special effects zonder computeranimatie.
Geef een reactie