Bij de Dijk in #Tivoli voelde ik me jong tussen alle oude mensen die zich weer jong voelden. Fijn feestje! wilde ik aanvankelijk tweeten.
Maar gaande weg het concert viel me meer op, zodat ik of zes tweets had moeten schrijven of toch gewoon één weblogstukje.
Veel bezoekers gaan vanaf het begin verder met de staande ovatie waar het vorige concert ophield. Sommige bands hebben een paar nummers nodig om het publiek mee te krijgen. Hier duidelijk niet.
Mijn kennis van de Dijk (twee albums en twee best of-verzamelalbums) was voldoende, al kan er wel iets bij.
De podiumervaring straalt er vanaf. Is de Dijk de grootste Nederlandstalige band die er is? Een setopbouw weten ze voor elkaar te krijgen.
Iedereen is van de wereld van the Scene en Recht in de ogen lijken op elkaar.
Tijd om een bekend maar nog mooi liedje te plaatsen.
(Helaas, deze Youtube-link is kapot).
Geef een reactie