In Rotterdam bestaat de kans op een terras te belanden met uitzicht op de inrit van een parkeergarage. Dat is het best wonderlijk, want het is iets dat ik me in andere steden niet goed voor kan stellen. Graag uw voorbeelden van locaties waar ik in het ongelijk gesteld wordt (met streetview links natuurlijk).
Uitzicht op een parkeergarage is niet per se bezwaarlijk in goed gezelschap, waarmee in harmonie invulling gegeven kan worden aan het feit dat af en toe een auto voorbijbroemt, zeker als dat gezelschap ook nog een mening over auto’s heeft.
Lastiger is het voor de zanger die Dylan speelt op zijn gitaar, compleet met hoed en mondharmonica.
Misschien is het een man die op het laatste uur van zijn weekend naar buiten is gegaan. Het is al zes uur ’s avonds geweest maar nog warm en licht buiten. Hij heeft zijn schroom overwonnen, zijn gitaar gepakt en is op de fiets vanuit de buitenwijk naar het centrum gereden.
Zo is hij af en toe een middag Dylan – en de rest van de week heet hij gewoon Fred. Althans, dat vermoed ik graag.
Geef een reactie