Het miezert als ik buiten kom. Half zes. De parkeerplaats is bijna leeg. Ik stap in de auto en plug de iPod aan. Shuffle onderweg naar huis. Terwijl ik het apparaat in het daarvoor bestemde vakje leg en de autosleutel omdraai om de motor te starten, zie ik nog net dat er gekozen is voor One van U2. Goede keuze. Volume op 18.

Met gevoel schakelend rijd ik de afrit af, straat uit, rotonde op, naar de stoplichten. Ondertussen alle woorden meezingend. One is misschien wat sentimenteel, maar deert het wat? Het is oktober maar voelt als november. Pas als het avondrood een uur later onder de wolken vandaan komt blijkt het tegendeel.


Comments

Eén reactie op “One”

  1. In een ver, ver verleden
    misschien wel duizend logjes terug
    heb ik er een stukje over geschreven.

    Over de woorden van One.
    En hoe goed ze zijn.

    ‘You ask me to enter
    But then you make me crawl
    And I can’t be holding on
    To what you got
    When all you got is hurt’

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *