Met A. ging het over oorsprong. Over de vraag of wie je bent en wat je doet voortkomt uit je karakter of uit je opvoeding. In wezen een nurture vs nature-discussie, die we overigens niet al te wetenschappelijk voerden (wat is ‘karakter’ dan precies – en hoe kan je het meten?).
En of je, in het verlengde daarvan, in staat bent te je gedragingen te veranderen. Dat vereist ten eerste bewustzijn over hoe je overkomt, en vervolgens een wil tot verandering.
Hoewel je daaraan kan werken, was mijn stelling, ben je waar je vandaan komt, om het kernachtig te stellen. Naarmate je ouder wordt kan die invloed wel minder worden.
Met R. kwam ik te spreken over reizen in exotische landen en de positie van de vrouw. Ik vertelde over Jordanie en de bus, waarin mannen en vrouwen niet naast elkaar mogen zitten, en er net zolang gewisseld wordt tot ’t past. Een miljoenenstad in het Midden-Oosten was een bepaalde cultuurschok. Ik dacht terug aan de busrit en vond vanavond mijn commentaar erop terug.
… een thema dat me tijdens de busrit te binnen schoot was: ‘dus dit is allemaal cultuur?’ – dus als je hier geboren zou zijn, zou je er net zo over denken? (…) hoe meer ik van de wereld zie, hoe minder ik er van snap en hoe minder gemeenplaatsen je kan vinden. voedsel – dat is wat mensen delen
In a Jordan minibus van filmvanalledag op Vimeo.
Geef een reactie