Niet dat ik die vraag durf te stellen

Door de stad, besluit ik, en ik dwaal over singels en wegen tot ik in het centrum aankom en in een zijstraat parkeer. Ik stop de meter vol digitaal geld en wandel de laatste 40 meter. Bij de zebra spreekt een man mij aan en vraagt of ik hier bekend ben. ‘Een beetje’ antwoord ik naar waarheid en hij laat mij een brief zien. Of ik weet waar de rechtbank is. Jawel, die is daarachter. Hij snelt terug het zebrapad over en ik vraag me af wat hij op zijn kerfstok heeft.