Terwijl ik vanmiddag voor de vijfde of zesde keer dit weekend naar de stad fietste vroeg ik me af wat Le Guess Who zo bijzonder fijn maakt als festival.
Het heeft veel te maken met je op je gemak voelen. Alle gemak van bekende, overzichtelijke zaaltjes en gewoon thuis te kunnen eten en slapen. Het grappige spel van heen en weer fietsen tussen verschillende zalen, wat het veel sterker een stadsfestival maakt dan bijvoorbeeld London Calling of Crossing Border zijn. Daardoor ben je niet alleen in popzalen, maar ook in de stad.
De sterke programmering, die meestal voor 90% uit onbekende namen, vereist ten eerste huiswerk om uit te vogelen waar je naar toe wil. Inluisteren via Spotify. Omdat ik van tevoren niet meer dan een paar zekerheden heb, zijn alle overige bands verrassingen. Dit jaar leidde dat weer tot een behoorlijk aantal goede, inspirerende optredens.
Dat dus. U had er bij moeten zijn, dat snapt u ook.
Volgend jaar weer.
Geef een reactie