Vrijdagmiddag, in de metro. Ik houd van metro’s omdat ze iets van het grotestadsgevoel meebrengen, en iets van op vakantie zijn, en tot slot in sommige gevallen ook nog eens ijzingwekkend efficiënte manieren van vervoer zijn. Maar niet altijd. Op vrijdagmiddag is het een ding dat me traag naar de buitenwijk terug brengt. Zoals de moderne mens betaamt speel ik met mijn telefoon.
Ergens verder klinkt een heldere kinderstem ‘dat Feyenoord ook wel leuk is’. We zijn Strandvliet net gepasseerd.
Geef een reactie