Dit weekend, maar vooral gisteravond, las ik Murakami’s 1Q84 uit. Het verschilt per uitgave, maar mijn versie was 1.318 pagina’s dik. Het zal niet zijn beste boek zijn, maar het bevat wel alle elementen die typisch zijn voor Murakami: toegang tot parallele werelden, Tokio, dieren, Japans eten, personen die vanuit een rustig leventje in een avontuur belanden, muziek en literaire verwijzingen. Het is vooral wat te lang, dit had ook wel in iets minder pagina’s gekund.
Maar wel een reden voor Japannostaligia. NRC schreef over een kunstvideo waar zo’n 7 uur achteruit door Tokio gewandeld wordt. Na 1Q84 wil ik ook weer naar Tokio. Sowieso wel hoor.
Maar aangezien dat duizenden kilometers weg is, dan nog maar eens een foto.
Geef een reactie