Hoe ik mezelf aanstaar

Vele maanden terug – het was nog zomer – had ik een nieuw paspoort nodig, vond ik. De toegangsrestricties voor Albanië met een paspoort dat nog 6 maanden geldig was waren niet geheel duidelijk en dus kocht een nieuw paspoort. Tussen de middag liet ik in Den Haag foto’s schieten bij Foto Americaine, volgens mijn bronnen ooit de zaak in Den Haag waar de gegoeden hun pasfoto’s lieten maken. Nu werden er foto’s gemaakt volgens de geldende richtlijnen, en die zijn nogal strikt.

De foto’s belandden op het paspoort, ik belandde in inderdaad in Albanië, en de rest van de foto’s belandde in de tas. Tot afgelopen vrijdag, toen ik de tas omkeerde op zoek naar een pasje. Sindsdien liggen de foto’s op tafel, omdat ik eigenlijk niet zo goed weet waar die nu weer opgeruimd moeten worden.

En ze liggen daar en ze staren naar mij, mijn alter ego’s van 8 maanden terug. Misschien dat ik ze morgen maar omdraai want ik wordt er nogal onrustig van, van die starende ogen.


Comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *