De Volkskrant roept Lobi da Basi van Typhoon uit tot plaat van het jaar. Jaarlijstjes mogen niet eerder gemaakt worden dan een week voor het einde van het jaar maar het is wel een gelegenheid om over Lobi da Basi te schrijven.
Het heeft een tijd geduurd voordat ik kennismaakte met dit album. Op een bankje aan het meer van Schwerin las ik in de beste muziekverhalen het verhaal over de familie, waarin ieder familielid talent heeft. Toen had ik de muziek nog niet gehoord. Het duurde lange tijd voordat ik het album kon vinden op Spotify (er zijn meer artiesten met de naam Typhoon). Maar op een gegeven moment stond het op de telefoon en ging ik iets anders doen.
We move ahead.
Eind september, Singelloop. Een loopwedstrijd van tien kilometer en gezeur met een achillespees. Ik had een koptelefoon op om kilometerstanden, die met GPS worden gemeten, door te krijgen. Een heel vlak schema lopen, dat kan ik wel. Een muziekje erbij stimuleert wel, maar ik had maar een afspeellijstje van een half uur, en ik loop geen tien kilometer in een half uur. Dus na een half uur gooide ik de iPhone verder op shuffle.
Op de Kruisstraat, de busbaan volgend, de hoek van de Biltstraat in zicht, begint iemand teksten in mijn oor te praten over een ontsnappingsgezinde geest. Onder de hardloopendorfine realiseer ik me dat deze muziek de moeite waard is.
Geef een reactie